|جهانگردی | سفر | تور | سفرنامه
این پناهگاه در ۷ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان سبزوار قرار گرفته است. وضعیت توپوگرافی منطقه به صورت دشتی، کویری و تپه ماهور بوده و دارای حداقل ارتفاع ۹۱۵ متر و حداکثر ارتفاع ۱۳۸۰ متر می‌باشد. این منطقه از اقلیم خشک کویری با نوسان نسبتاً زیاد درجه حرارت روز و شب که از خصوصیات مناطق کویری می‌باشد، برخوردار است. میانگین درجه حرارت سالیانه معادل ۱۴ درجه سانتی‌گراد است و متوسط حرارت ماهیانه در سردترین زمان سال (دی ماه) حدود ۴/۲ و گرم‌ترین ماه سال (تیر ماه) حدود ۱/۲۹ درجه سانتی‌گراد است. میزان بارندگی سالیانه حدود ۱۷۵ میلی‌متر می‌باشد. توزیع بارندگی نامتعادل و حداکثر طی فصل زمستان با ۴۸ درصد بارش‌ها اتفاق می‌افتد. بوته‌های گون، پوشش گیاهی آن را تشکیل می‌دهند. این منطقه در سال ۱۳۷۵ به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام گردید. بیش از یک دهه حفاظت سبب ارتقای ارزش‌ها و غنای منطقه گردید و به همین دلیل در اردیبهشت ۱۳۸۱، بر اساس ارزیابی‌های به عمل آمده شایسته احراز عنوان پناهگاه حیات وحش کویر تشخیص داده شد و بر اساس مصوبه شورای عالی محیط زیست به پناهگاه حیات وحش کویر شیراحمد تغییر نام داد و در حال حاضر با همین عنوان تحت کنترل و مدیریت می‌باشد. پناهگاه شیراحمد به دلیل ساختار زمین‌شناسی و شرایط اقلیمی حاکم بر آن، از چشمه‌های پرآبی که در تمامی طول سال جریان داشته باشد برخوردار نیست و رودخانه کال شور که حدود ۲۵ کیلومتر از مرز شمالی منطقه را دربر می‌گیرد، تنها منبع آب دائمی منطقه می‌باشد. این رودخانه که در سال‌های پرآبی از دبی نسبتاً خوبی برخوردار است، علاوه بر این که مورد استفاده وحوش منطفه قرار می‌گیرد، همه ساله پذیرای صدها پرنده آبزی مهاجر می‌باشد. چشمه آوش مهم‌ترین چشمه منطقه است که علاوه بر مردم، مورد استفاده وحوش منطقه نیز قرار می‌گیرد. از دیگر منابع تأمین آب وحوش منطقه یک دستگاه تلمبه بادی است که بر روی یک حلقه چاه که تقریباً در محدوده مرکزی منطقه حفر گردیده است، قرار گرفته است. گونه‌های مهم جانوری پناهگاه عبارتند از آهو، جبیر، خرگوش، کاراکال، گربه وحشی، کفتار، گرگ، سنجاب زمینی، همستر دم دراز، خارپشت ایرانی، خفاش بال سفید، عقاب شاهی، عقاب طلایی، کرکس، دلیجه، سارگپه، بالابان، کبک، هوبره، شاه بوف، سهره، پرستو.
