بهتر است پس از اینکه نسبت به خرید اینترنتی بلیط هواپیما خود اقدام نمودید، مطلبی در رابطه با فرود اضطراری و موارد احتمالی که ممکن است در طول سفر با هواپیما پیش بیاید را بدانید و توجه شما را به خواندن این مطلب جلب میکنم.
فرود اضطراری
همان گونه که از نام آن پیداست، فرود اضطراری فرآیندی است که در مواقع اورژانسی و اضطرار پدید می آید.این شرایطی که از آن به عنوان اضطرار یاد می گردد عبارتند از:
حالت هایی که هواپیما دچار نقص فنی شده، شرایط تقرب به فرودگاه مقصد فراهم نباشد (مثلاً اوضاع آب و هوایی به گونه ای باشد که دید کافی برای فرود محیا نبوده و …) یا اینکه مشکلات سلامتی برای افراد حاضر در هواپیما یا مسافرین رخ داده باشد که ادامه پرواز تا مقصد اصلی فاجعه آور بوده و خلبان مجبور به فرود آمدن در نزدیکترین فرودگاه به مسیر پرواز است.
در واقع فرود اضطراری یک عمل خارج از برنامه پرواز می باشد هرچند که پیش از پرواز به لحاظ مسائل فنی مثل پیش بینی هایی مانند تعیین میزان بنزین برای این عمل و حتی فرودگاه یدکی نزدیک در مسیر پرواز Alternate صورت می گیرد.
انواع فرود های اضطراری:
چهار وضعیت مختلف برای فرودهای اضطراری در نظر گرفته شده.در واقع ۴ شکل مختلف وجود دارند که خلبان در این ۴ قالب ملزم به Emergency Landing یا همان فرود اضطراری است.
Forced Landing فرود اضطراری اجباری:
در این حالت خلبان هواپیما به دلیل نقص فنی، مشکل سلامتی افراد حاضر در هواپیما و شرایط آب و هوایی مجبور به فرود اضطراری می باشد. وقتی شرایطی که به آنها اشاره شد برای یک پرواز بوجود می آید (مستقل از هر نوع مدل هواپیمایی که باشد) اولین کاری که خلبان هواپیما موظف به انجام آن است، فرود می باشد و هیچ پروسه دیگری به جز فرود در اولویت نخواهد بود. زمانی که مشکلی بوجود می آید حتی اگر هواپیما قادر به ادامه پرواز هم باشد، بازهم فرود به ادامه پرواز اولویت دارد. در واقع باید بدانیم که این خلبان است که تصمیم نهایی را با درنظر گرفتن تمامی شرایط موجود مبنی بر فرود اضطراری می گیرد و پاسخگو به مراجع نیز خود وی خواهد بود و ایراد به هیچ شخص دیگری جز فرمانده پرواز و همراهان وی در کاکپیت وارد نخواهد آمد و او موظف است پیش از اینکه هر گونه حادثه ایی رخ دهد( اغلب حوادث هوایی منجر به وقوع فاجعه انسانی می شود) هواپیما را به سلامت در نزدیکترین فرودگاه به زمین بنشاند.
Precautionary landing فرود اضطراری احتیاطی:
فرود احتیاطی در مواقعی رخ می دهد که اطلاعات محدودی نسبت به فردوگاه مقصد در دسترس باشد، تغییرات پیش بینی نشده ای در حین پرواز ایجاد گردد یا اینکه موقعیت غیر عادی در طول پرواز رخ دهد که خلبان مجبور شود که هواپیما را در جایی غیر از فرودگاه مقصد به زمین بنشاند.البته که خلبان در این شرایط می بایست که تمامی شرایط موجود را درنظر گرفته و آنها را با برج مبدا مطرح نماید و با بررسی همه مسائل بهترین تصمیم را بگیرد، گاهی شاید مجبور شود که این فرود احتیاطی را در فرودگاه مبدا انجام دهد. همانگونه که می دانیم یک خلبان آنقدر باید دانا باشد که بهترین تصمیم را در کمترین زمان ممکن بگیرد.
به طور کلی وقتی که خلبان پرواز مجبور به فرورد اضطراری می شود، باید که تمامی وجوه را درنظر کرفته و شرایط فرود در فرودگاهی که Alternate می باشد بررسی کند، این احتمال هم وجود دارد که شرایط اقلیمی و آب و هوایی در آن زمان به گونه ای باشد که فرود حتی در آن شرایط (در شرایط احتیاطی) در فرودگاه بدکی اوضاع را بدتر کند، پس در این حالت با درنظر گرفتن شرایط باید تصمیم بهتر را بگیرد که شاید بازگشت به مبدا بهترین تصمیم باشد.
Crash landing فرود اضطراری به علت آسیب دیدگی هواپیما:
این نوع فرود اضطراری به دلیل وارد آمدن آسیب به بدنه هواپیما و یا قسمت های حیاتی آن مانند موتور، سیستم هیدرولیک یا آلات فرود در حین پرواز می باشد که در این حالت با اینکه در همه حال نیاز به وجود باند فرود می باشد، اما به تشخیص خلبان و با شناسایی کامل مسیر، وی می بایست در مناسبترین نقطه از زمین که کمترین میزان صدمه به مسافر و هواپیمای آسیب دیده را دربر می گیرد، هواپیما را به زمین بنشاند.این نوع فرود آمدن که در شرایط اضطرار هم روی می دهد، خطرناکترین حالت به زمین آمدن هواپیما می باشد که می تواند حتی منجر به حادثه های وحشتناک شود اما چاره ای نیست و خلبان الزام دارد با توجه به ایجاد اشکال هایی که نامبرده شد، هواپیما را به زمین آورد تا از رخ دادن حادثه ای وحشتناک تر جلوگیری کند.
Ditching فرود اضطراری روی آب:
این نوع فرود نیز به مانند فرود اضطراری در حالت Crash Landing می باشد، اما این بار فرود روی آب صورت می گیرد. هنگامی که خلبان مجبور به فرود اضطراری می باشد اما هیچ خشکی در مسیر پرواز وی وجود ندارد، می بایست که هواپیما را روی آب فرود بیاورد. این کار ممکن است منجر به فرو رفتن تدریجی هواپیما به اعماق آب( دریا یا اقیانوس محل فرود)گردد، البته که این شرایط برای هواپیمایی که برای فرود روی آب طراحی نشده پدید می آید. اما به هر حال خلبان برای جلوگیری از شکل گرفتن فاجعه ای بدتر باید که هواپیما را روی آب فرود آورد.
نکته بسیار مهم: دوستان عزیز من که عاشقانه علاقمند به خلبانی هستند حتماً تا اینجا به حساسیت این شغل بیشتر از گذشته آشنا شده اند اما بدانید که این تازه بخش کوچکی از حساسیت ها و تنش های این حرفه ی دوست داشتنی می باشد.
تا به اینجا تا حدودی با انواع و دلایل فرود های اضطراری آشنا شدیم اما آنچه که بسیار مهم است، آشنایی با پروسه هایی است که در هنگام فرود اضطراری باید صورت گیرند که تا هواپیما در شرایط اضطرار به سلامت به زمین آید. اگر در هنگام فرود اضطراری اجباری Forced Landing هیچ گونه نیروی مکانیکی(منظور نیروی موتور هواپیما) وجود نداشت، به عبارتی اگر موتور های از کار افتاده بودند، خلبان با آشنایی که نسبت به هواپیمای خود دارد باید که تا حداکثر مسیری که برای هواپیما لحاظ گشته است با عمل گلاید کردن هواپیما را تا باند فرود هدایت کند. نکته حایز اهمیتی که باید بدان اشاره گردد این است که یک خلبان حتماً در دوره های آموزشی این فرآیند را به شکل شبیه سازی شده آموزش دیده است. یعنی آن که یک خلبان پیش از آنکه به صورت اکچوآل (عملاً) وارد خط پروازی گردد با وسایل شبیه ساز پرواز شرایط فرود اضطراری اجباری را در حالتی به قول خودشان موتور هواپیما رفته، به صورت کاملاً حرفه ای آموزش می بینند و بارها تمرین می کنند تا در هنگام بروز چنین شرایطی بتوانند هواپیما را سالم به زمین برسانند.
توجه داشته باشید که کنترل هواپیما در این حالت کاملاً به دست خلبان بوده و حتی تنظیم سرعت آن هم در هنگام گلاید باز هم به دست خلبان صورت می گیرد و در حالتی که خلبان یکم در شرایط سلامت کامل باشد و اتفاقات رخ داده شامل حالی وی نگردد این عمل فقط به عهده اوست و به مانند عمل تاکسی کردن واگذاری آن به خلبان دوم ممنوع می باشد.
ضمن اینکه پرواز از حالت بدون دید یا Instrumental به حالت پرواز در شرایط چشمی در می آید. در هنگام فرود اضطراری ممکن است شرایط به شکلی باشد که خلبان در حین گلاید کردن قادر نباشد که هواپیما را به محل فرودگاه Alternate هدایت کند و در آنجا هواپیما را روی زمین آورد، پس می بایست سطح مناسبی را پیدا نموده که در هنگام فرود کمترین خسارت و آسیب را متوجه هواپیما کند.
هواپیماهای سبک مسلماً وضعیت بهتری را در این شرایط خواهند داشت زیرا که قادر به فرود در زمین های زراعی یا حتی جاده های ماشین رو را نیز دارند. اما هواپیمای متوسط و سنگین وزن شرایط خاص خود را دارند و حتماً می بایست در یک باند صاف و بدون هر گونه برآمدگی فرود آیند مگر اینکه هواپیمایی مانند C-130 باشند که نه نیاز به باند طویل و صاف در حد بسیار پیشرفته ای باشد.
ضمناً خلبانان گلایدر هم که می توانند هر جایی خارج از مبدا خود فرود بیایند. به طور اینگونه خلبانان که خلبانان صحرایی هم به آنان گفته می شود، چنین فرودهایی را خوب تمرین می کنند.
چند نمونه فرود های اضطراری معروف:
خطوط هوایی بزرگ در سراسر دنیا دارای هواپیما های مدرن و پیشرفته ای هستند که امکان وقوع حادثه برای آنها مخصوصاً به لحاظ مشکلات فنی، به ندرت پیش می آید اما به هر حال فرود اضطراری امری اجتناب ناپذیر در هر خط هوایی یا هواپیمایی به حساب می آید.
یکی از معروف ترین فرود های اضطراری رخ داده در دنیا Gimli Glider است در واقع نام مستعار هواپیمای بوئینگ ۷۶۷ هواپیمایی کانادا می باشد که در حین پرواز سوخت کم آورد و خلبان این هواپیما مجبور شد تا عمل گلاید کردن هواپیما را در تاریخ ۲۳جولای ۱۹۸۳ با حفظ سلامتی تمامی افراد حاضر در هواپیما به طرز شفگت آوری (البته از نظر مسافرین) به زمین بنشاند. این اتفاق در منطقه Gilmi ایالت Manitoba کانادا رخ داد.
یکی دیگر از فرودهای اضطراری معروف دنیا مربوط می شود به بوئینگ ۷۴۷ خط هوایی انگلستان که در مسیر کوالامپور به Perth یکی از مراکز استانی کشور استرالیا پرواز می می کرده است. این هواپیما در اثنای پرواز به صورت ناگهانی نیروی هر ۴ موتور خود را از دست می دهد، این هواپیما در مسیر خود مجبور می شود تا فرود اضطراری خود را در فرودگاه جاکارتا پایتخت اندونزی انجام دهد هر چند نیروی ۳ موتور خود را بالاخره با تلاش بسیار در یافت می کند. این اتفاق در ماه جون سال ۱۹۸۲ رخ داده است.
در ۲۸ آوریل ۱۹۸۸ بوئینگ ۷۳۷ خط هوایی Aloha در مسیر Hilo به Honolulu دچار نقص در فشار یا همان decompression شد که خلبان مجبور شد هواپیما را در فودگاه Kahului به زمین بنشاند البته گویا یک آسیب دیدگی انسانی هم در بر داشته که گریبانگیر یکی از مهمانداران پرواز شده است.
از دیگر فرودهای اضطراری معروف دنیا می توان اشاره ای هم به فرود اضطراری هواپیمای ایرباس ۳۳۰ خط هوایی Air Transat با شماره پرواز ۲۳۶ داشت که به دلیل کمبود سوخت و در واقع تمام شدن سوخت، خلبان هواپیما در حالی که در حال پرواز بر روی اقیانوس اطلس شمالی بوده در ۲۴ آگوست ۲۰۰۱ مجبور شده است که در فرودگاه در جزیره آتشفشانی Azores فرود اضطراری کند.
فرود اضطراری اتفاقی است که هیچ وقت در پروازتان نمیخواهید، اما آگاهی از اقدامات لازم حین فرود اضطراری میتواند به معنای تفاوت بین مرگ و زندگی باشد. به همین دلیل است که هواپیمایی تصاویر جذاب ایمنی پرواز را تهیه کرده و راهنمای تصویری را در پشت هر صندلی قرار داده است. تنها یک مشکل وجود دارد؛ هیچکس به آنها توجه نمیکند. در وضعیتهای اضطراری ممکن است به سرعت همه چیز از کنترل خارج شود. لیلی شولتز، مهماندار باسابقهی هواپیما که اکنون به دنبال حرفهی خلبانی است، میگوید:
هنگامی که همه چیز در حال افتادن است، من به تنهایی نمیتوانم همه شرایط را آماده کنم. اگر به توضیحات ایمنی ما گوش بدهید، نه تنها جان خود، بلکه جان فرد دیگری را نیز میتوانید نجات دهید.
در ادامه به ۱۱ نکتهای که هر مسافر در هنگام فرود اضطراری باید توجه کند، میپردازیم.
۱. در جای خود بنشینید
اولین چیزی که مهمانداران هواپیما باید از آن مطمئن شوند، نشستن همه مسافران روی صندلیها است. با نشستن روی صندلیها، بستن کمربند و اطمینان از اینکه چمدانهایتان راهروی هواپیما را اشغال نکرده است، کار خدمه راحتتر میشود. وسایل سفر هنگام تخلیه نباید مانعی سر راه باشد.
۲. کودکان را نزدیک خود نگه دارید
اگر خانواده شما در جاهای مختلف هواپیما باشند، در صورت وجود زمان کافی، مهماندار هواپیما میتواند کمک کند تا آنها برگردند. شولتز میگوید:
همیشه مراقب کودکان داخل هواپیما هستم و توجه خود را به آنها اختصاص میدهم. بنابراین سعی میکنم که آنها را نزد خانوادهشان بنشانم.
اگر با کودکی سفر میکنید، او را روی پای خود بنشانید.
۳. توجه کنید
«سرجای خود بمانید»، عبارتی است که مهمانداران بارها در وضعیت اضطراری هواپیما تکرار میکنند؛ چرا که جابجا شدن مسافران احتمال کمک مهمانداران به مسافران را واقعاً کمتر میکند. فرانک دلیا، معاون آکادمی هوانوردی در لانگآیلند میگوید:
مواردی را که خدمه پرواز میگویند، به دقت انجام دهید. از آنجایی که نحوه تخلیه کردن مسافران در شرایط گوناگون کمی متفاوت است، آگاهی از دستوالعملها اهمیت زیادی دارد.
۴. در وضعیت صحیح قرار بگیرید
در فرود اضطراری از مسافران درخواست میشود سرشان را بین پاهای خود قرار دهند. این کار باعث میشود تا مسافران در کابین جابجا نشوند، علاوه بر این هنگام برخورد نیز صدمات احتمالی کاهش مییابد.
۵. کفشهای پاشنه بلند را در بیاورید
کفشهای پاشنه بلند، لباسهای اضافی و لوازم دست و پاگیر را که میتواند مانعی جدی برای خروج از هواپیما باشد، در بیاورید. با همراه داشتن این اقلام در زمان تخلیه، ممکن است خود یا دیگران را به زمین بیاندازید.
۶. ماسکهای اکسیژن فقط در صورت لزوم پخش میشوند
ماسکهای اکسیژن طوری برنامهریزی شدهاند که در ارتفاع بیشتر از ۱۰،۰۰۰ پایی پخش شوند؛ هر چند که خدمه پرواز در صورت لزوم میتوانند به صورت دستی آنها را پخش کنند. اگر شما ماسکهای اکسیژن را نمیبینید، پس احتمالاً به آنها احتیاج ندارید.
۷. همکاری کنید
مسافران وحشتزده را آرام کنید و مکرر از خدمه هواپیما سوال نپرسید. آنها فقط اطلاعات دریافتی از اتاق خلبان را انتقال میدهند و اذیت کردنشان مشکلات را بیشتر میکند.
۸. آرام باشید
دلیا میگوید:
اکثر مردم نمیدانند که هواپیما چگونه پرواز میکند. بنابراین ممکن است تصور کنند که هواپیما در حال سقوط است؛ تصوری که در ۹۹.۹ درصد مواقع غلط است.
آرام باشید و خونسردی خود را حفظ کنید و تا پایان سعی کنید مانند مسافری که شولتز به یاد میآورد، نباشید؛ مسافری که به محض دیدن دود در هواپیما، شروع به فریاد زدن و گفتن جملهی «همه ما میمیریم» کرد و دیوانهوار تلاش میکرد تا درب خروج اضطراری را باز کند.
۹. در هنگام خروج صبر داشته باشید
درست مانند تمام فرودها، شما باید تا لحظهای که مهمانداران هواپیما اعلام نکردهاند، صبر کنید و از جای خود بلند نشوید. بلند شدن و هل دادن جمعیت به سمت در، هیچ کمکی نخواهد کرد.
۱۰. جلیقه نجات دیگران را برندارید
شولتز میگوید:
جلیقه نجات شما، زیر صندلی خودتان قرار دارد، نه صندلی جلو.
جلیقه نجات را از زیر صندلیتان پیدا کنید، بپوشید، بندهای آن را محکم کنید و منتظر راهنمایی خدمه باشید. باد کردن جلیقهها در داخل هواپیما ممکن است باعث اختلال در هنگام خروج شود.
۱۱. کیفتان را رها کنید
در هنگام خروج از هواپیما، اصرار خدمه برای گرفتن وسایل شما قابل درک است. شولتز خاطرنشان میکند که اولویت اول ما حفظ جان شما است؛ نه سالم نگهداشتن لپ تاپتان. او میگوید:
کفشها و باقی وسایل را رها کنید. در وضعیت اضطراری ممکن است هر لحظه جایی آتش بگیرد یا هر اتفاق دیگری بیافتد. فقط خارج شوید.
اگر دیدید مسافری در حال تقلا برای خارج شدن است، اجازه دهید مهمانداران هواپیما به او کمک کنند. شولتز همچنین میگوید:
برخی افراد سر جای خود خشکشان میزند. شما باید آنها را هوشیار و ذرهای هل بدهید تا بتوانند هواپیما را ترک کنند.
باورهای غلط در ارتباط با هواپیما
بسیاری از افراد از پرواز کردن میترسند و با به وجود آوردن دروغها و افسانهها، باورهای غلطی را در بین مردم شایع میکنند. هدف از ایجاد این مقاله، نقض چندین مورد از باورهای غلط در ارتباط با هواپیماها به کمک خلبان پتریک اسمیت (Patrick Smith) است.
امکان باز شدن در هواپیما هنگام پرواز وجود دارد.
شکی وجود ندارد که اگر شخصی تصمیم به باز کردن در هواپیما در هنگام پرواز بگیرد، مسافرین به صورت دسته جمعی بر سر آن شخص خراب میشوند. اما نترسید، امکان باز شدن در به وسیلهی دستگیره یا چیزی شبیه به دستگیره وجود ندارد. وقتی هواپیما در هنگام پرواز تحت فشار قرار میگیرد، بدنه و در هواپیما در برابر هزاران پوند فشار مقاومت میکنند.
به گفتهی اسمیت:
شما به یک اهرم هیدرولیکی برای باز کردن در نیاز دارید و بازرسان ایمنی اجازهی حمل این اهرم را نمیدهند.
کابین هوا پر از میکروب است
واقعاً بر این باور هستید که هر فضای کوچک و بستهای که شخص مریضی در آن باشد، تبدیل به مرکز تجمع میکروبها میشود؟
هوای در حال گردش در هواپیما بسیار تمیز و پاک است. این هوا از قسمت متمرکزکننده در موتورها لوله کشی شده است و بعد از گذر از فیلترهای بهبود عملکرد ذرات هوا (HEPA) بازیافت میشود. اما مراقب سطوح باشید. به گفتهی اسمیت:
اگر بعد از پرواز مریض شدید، به احتمال زیاد به خاطر تماس با سطوحی مثل تکیهگاهها، دستهی سینی یا دستگیرهی دستشویی بوده است تا از تنفس و دم و بازدم کردن.
در ارتفاعات بالا هواپیماها خودشان حرکت میکنند
این باور غلط، یکی دیگر از افسانههای خستهکننده برای خلبانان است. عموم مردم نحوهی کارکرد حالت خودکار هواپیما و کابین خلبان را اشتباه برداشت میکنند. اسمیت این برداشت اشتباه را با اتاق عملیات جراحی مقایسه میکند. در اتاق جراحی هرچند افراد مختلف و دستگاههای جدیدتر عملیات جراحی را برای جراح راحتتر میکنند ولی به هیچ عنوان امکان ادامه دادن عملیات بدون جراح وجود ندارد. اسمیت میگوید:
همانطور که عملیات جراحی بدون جراح متخصص امکان پذیر نیست، پرواز هواپیما بدون خلبان نیز امکان پذیر نیست.به همین سادگی، نود و نه درصد از فرود و صد درصد از عملیات بلند شدن هواپیما به صورت دستی توسط خود خلبان و کمکش صورت میگیرد.
یک حفره در هواپیما تمام اشیا و مسافرین را به بیرون میکشد.
همچین چیزی امکان پذیر نیست. البته این باور غلط را مدیون فیلمهای هالیوودی هستیم. این مورد به اندازهی حفره، علت ایجاد حفره و فشار وارده به کابین و بدنه بستگی دارد. ولی انفجار یک بمب یا نقص فنی و شکاف در کابین میتواند همه را به بیرون به بلعد.
استفاده از ماسکهای اکسیژن فشار شما را کاهش میدهد
دوباره ضمن تشکر از سینمای هالیوودی به خصوص فیلم فایت کلاب (Fight Club) با هنرنمایی برد پیت، بعضی از مردم فکر میکنند که ماسکهای اکسیژن با کاهش فشار، شما را برای مرگ آماده میکنند. بر اساس مطالعات دانشمندان، اگر فشار کابین کاهش بیابد، مسافرین با کمبود اکسیژن مواجه میشوند و در نهایت از هوش میروند. هدف از ماسکهای اکسیژن، پایدار و یکنواخت کردن سیستم تنفسی مسافران است تا خلبان دوباره به ارتفاع مناسب برسد. به همین سادگی.
هواپیماها مدفوع مسافران را در حین پرواز به بیرون میریزند.
این مورد بدون هیچ پایه و اساسی برای سالها شایع بوده است. این اتفاق به سادگی غیرممکن است. مخزنها تا زمان فرود آمدن هواپیما فضولات را در خود نگه میدارند و بعد از آن توسط مسئولین تخلیه میشوند. اگرچه در گذشته سابقه داشته که سرشیر معیوب باعث تخلیه آب دستشویی بشود و آب در معرض جریان هوا قرار بگیرد. این اتفاق باعث تشکیل قندیل در کنارههای هواپیما میشد. اسمیت با مبالغه میگوید:
سرانجام یخ شکسته میشود و توسط موتور هواپیما بلعید میشود. این کار باعث جدا شدن موتور از هواپیما میشود. پس از برخورد مدفوع به سیستم تهویه هواپیما سقوط میکند.
تلفنهای همراه سیستم الکترونیکی هواپیما را مختل میکنند
البته همگان با حالت هواپیمای تلفن همراه (Airplane Mode) آشنایی دارند و میدانند اگر در حین بلند شدن و فرود هواپیما گوشی خود را در این حالت قرار دهند اتفاق خاصی نمیافتد. اسمیت هم با ما همعقیده است و میگوید:
فرکانسهای وایرلس هیچ اختلال ایجاد نمیکند ولی سازمان بازرسی ایالات متحده آمریکا (FAA) اصرار بر خاموش کردن وایرلس در حین پرواز دارد.سیستم الکتریکی هواپیما به شدت محافظ شده است ولی اگر این سیستم حفاظتی قدیمی باشد یا نقص داشته باشد، امکان بروز مشکل وجود دارد. البته اگه این مشکل واقعاً مسئلهای اساسی و بسیار مهم باشد، بازرسان تمامی گوشیها را قبل از پرواز جمعآوری میکنند و بعد از فرود تحویل میدهند. باتوجه به گوشیهایی که در حین پرواز روشن مانده اند، اگر این مسئله منجر به فاجعه شده بود، تا به حال فهمیده بودیم.
هواپیماها همیشه با خود تابوت حمل میکنند فقط محض احتیاط
این باور تا سال ۲۰۱۳ در سنگاپور حقیقت داشت. آن هواپیماها با خود تابوت حمل میکردند. ولی دیگر خبری از تابوتها نیست.
پرواز کردن هر روز گرانتر میشود
اگر نرخ تورم را در نظر بگیریم، هزینهی خرید بلیط در سه دههی گذشته پنجاه درصد کاهش داشته است. قیمت بلیطها بسیار بسیار کمتر از سی یا چهل سال قبل هستند. اسمیت میگوید:
در نسل قبلی چندین هزار دلار به پول امروز هزینه سفر به اروپا میشد. او افزود: هزینهی گزاف سفری از یک ساحل به ساحلی دیگر مسافرین را بسیار کم کرده بود و فقط عدهی اندکی از پس این هزینه بر میآمدند. ایدهی سفر با بچهها از طریق هوا به وسیلهی جت در مسیری دور افتاده کاملا نوپا و جدید است.